علمی فرهنگی ورزشی
سه شنبه 1 بهمن 1392برچسب:, :: 16:46 ::  نويسنده : رضااشرفی آق گنبد

در این زمان همسرتان بیش از هر زمان دیگر به حمایت روانی و عاطفی شما نیاز دارد. بكوشید به كارهای كودكتان بیشتر رسیدگی كنید.

چند ساعتی كودك را به بیرون از خانه ببرید تا همسرتان فرصتی پیدا كند كه به كارهای شخصی خود برسد.

به همسرتان كمك كنید تا دچار عوارض بی‌رمقی و افسردگی پس از زایمان نشود.

از كمك دیگران برای رسیدگی به امور خانه بهره بگیرید.

نقش پدران در تامین بهداشت روانی كودك

هنگامی كه از كودك دور هستید، نشانه‌هایی از خود به جا بگذارید، مثلا عكس‌هایی از خودتان یا نوارهایی با صدای خودتان، كه شعر یا داستانی را برای كودك خوانده‌اید، برایش به جا بگذارید.

از محل كارتان مرتب تلفن بزنید و با او صحبت كنید.

در زمان عدم حضور مادر با كودكتان پدرانه بازی كنید، بازی‌هایی را انتخاب كنید كه با آنچه در حضور مادرش با او انجام می‌دهید، تفاوت داشته باشد. این كار باعث می‌شود كه كودك خصوصا در سال‌های اول زندگی كه نسبت به غیبت مادرش بسیار حساس است، راحت‌تر بتواند مراقبت شما را بپذیرد.

گاهی پدران تنها موقعی مراقبت از كودكشان را به عهده می‌گیرند كه دیگر برای مادر توانی نمانده یا كودك در حال گریه و كج‌خلقی است. بهتر است پدران همیشه و در سرحالی كودك نیز از او مراقبت كنند.

هنگامی كه پدران مراقب كودك هستند، احتمال پیش آمدن حوادث بیشتر است این به دلیل بی‌مبالاتی پدران نیست، بلكه اكثر پدران با رفتارهای ناگهانی كودك ناآشنا هستند. افتادن كودك از روی میز یا تخت، شایع‌ترین اتفاقی است كه هنگام تعویض پوشك كودك رخ می‌دهد. بنابراین بیشتر مراقب باشید.

با كودكتان چشم در چشم حرف زده و برایش آواز بخوانید.

بردن كودك به حمام، برای برقراری ارتباطی گرم و صمیمانه موثر است.

كودك را نوازش كرده و بدنش را ماساژ دهید.

در سنین 6 تا 9 ماهگی، كودكان شروع به سینه‌خیز یا بالا رفتن می‌كنند. روی زمین دراز بكشید و كودكتان را نزدیك خود قرار دهید، یك اسباب‌بازی جالب آن طرف خود بگذارید و كودك را تشویق كنید كه با بالا رفتن از شما به اسباب‌بازی برسد.

در سنین 7 تا 12 سالگی وابستگی كودك به همسن و سالان خود بیشتر می‌شود و لازم است كه پدران كاملا مراقب آنچه كودك از دیگران می‌آموزد، باشند.

وقتی كودك در 9 تا 12 ماهگی شروع به راه رفتن می‌كند، تمایل زیادی دارد كه از حمایت پدر در راه رفتن بهره‌مند شود. با استفاده از هر دو دست در حالی كه دستان كودك را در جلوی خود گرفته‌اید، این كار را شروع كنید.

اجازه دهید كه كودكتان طریقه درست گفتگو را از شما تقلید كند. تلفظ كودك را با تكرار كلمات تصحیح كنید نه با غلط‌گیری مستقیم.

برای كودكتان كتاب بخوانید.

ارزش‌های صحیح را به كودكان بزرگ‌تر بیاموزید.

مراقب روابط اجتماعی كودك خود باشید و تا حد امكان او را به ایجاد رابطه با كودكانی سوق دهید كه رفتار آنها با ارزش‌های خانوادگی شما سازگاری داشته باشد.

سعی كنید علایق و توانایی‌های كودك خود را بشناسید.

تربیت مبتنی بر عشق داشته باشید و كودك را متوجه كنید كه او را تربیت می‌كنید چون عاشقش هستید.

 

در سنین 7 تا 12 سالگی وابستگی كودك به همسن و سالان خود بیشتر می‌شود و لازم است كه پدران كاملا مراقب آنچه كودك از دیگران می‌آموزد، باشند. هر چه كودك شما بیشتر با بچه‌های دیگر در تماس باشد، شما باید تماس خود را با او بیشتر كنید.

شرایطی را به وجود آورید كه كودك شما مجال بروز نقاط قوت خود را پیدا كند.

كودكتان را تشویق كنید كه دوستانش را به خانه دعوت كند.

مربی ورزشی كودكتان بشوید تا توانایی‌ها و ضعف‌های او را بشناسید.

اهمیت تایید پدران برای كودك را دست‌كم نگیرید و همیشه در دسترس كودك باشید.

سخن آخر این كه پدر یا مادر خوبی برای كودك بودن كار بسیار دشواری است، زیرا معمولا والدین گرفتار وظایف روزمره مربوط به بزرگ كردن كودكشان و فراهم آوردن شرایط مساعد زندگی برای او می‌شوند و بنابراین نمی‌توانند نمای بزرگ‌تری را كه در پیش‌روی آنهاست و همان جنبه‌ها و ابعاد مختلف تربیتی و رفتاری در ارتباط با اوست، را ببینند. قسمتی از وظیفه ما به عنوان پدر یا مادر این است كه روح بزرگی را كه در

روزمر‌گی‌ها گرفتار است و نوری را كه در درون كودك وجود دارد، ببینیم. برای مثال نقاشی‌های كودك شاید تصویری از آگاهی در حال شكوفا شدن او را به شما بنمایاند. ما همچنین وظیفه داریم به كودك، تجربیات روحانی را در دنیای مادی روزمره نشان دهیم و به این ترتیب سبب تحول و شكوفایی كودك خود در جریان این فرآیند شویم.

پدر یا مادر بودن انرژی بسیار زیادی را می‌طلبد. باید به خودمان سخت نگیریم و در مورد كمبودهایمان بردبار باشیم و درخصوص رشد خود به عنوان پدر یا مادر با خودمان مهربان باشیم و زیاد از خود ایراد نگیریم.

لازم است همواره انرژی خود را تجدید كنیم، در غیر این صورت بداخلاق، بی‌حوصله و مجادله‌گر خواهیم شد. بنابراین باید به اندازه كافی استراحت كنیم، بخصوص وقتی بچه‌ها كوچك‌تر هستند. البته همه ما بهترین چیزها را برای كودكان می‌خواهیم ولی خیلی از كسانی كه برای اولین بار پدر یا مادر می‌شوند، اطلاعات زیادی درباره وظایف خود یا چگونگی تربیت كودكان نمی‌دانند و خیلی وقت‌ها مجبور می‌شوند بتدریج كه پیش می‌روند، یاد بگیرند و این موضوع ناراحت‌كننده است.

كسی از شما انتظار ندارد با كودك خود در حد یك كارشناس برخورد كنید. تنها انتظاری كه از شما می‌رود این است كه شیوه جدیدی بیابید تا قادر به در نظر گرفتن تمامی جنبه‌های رشد كودك، اعم از جسمانی، احساسی، عقلی یا روحانی باشید

با این همه، این تجربیات فرصت‌‌های فراوانی برای رشد شما به عنوان پدر یا مادر علاوه بر رشد كودكتان فراهم می‌كنند. به عنوان نخستین آموزگار كودك، شما باید حتما فضایی مملو از عشق و صمیمیت، نظم و آرامش، علاقه و اشتیاق كه همگی برای رشد او حیاتی هستند، مهیا كنید.

كسی از شما انتظار ندارد با كودك خود در حد یك كارشناس برخورد كنید. تنها انتظاری كه از شما می‌رود این است كه شیوه جدیدی بیابید تا قادر به در نظر گرفتن تمامی جنبه‌های رشد كودك، اعم از جسمانی، احساسی، عقلی یا روحانی باشید. بنابراین به كودك خود كمك می‌كنید تا با چالش‌های دنیای متغیر روبه‌رو شود و بهترین ثمره را از زندگی خود برگیرد.

نكته مهم این است كه به یاد داشته باشید كودك استثنایی شما یك بزرگسال كوچولو نیست و از او توقعات و انتظاراتی در حد خودش و توانایی‌هایش داشته باشید.

باید بدانید كه نحوه تفكر، استدلال، احساس یا درك او از جهان و محیط پیرامونش همانند شما نیست.

مركز توجه بیشتر كودكان تا 7 سالگی، بدن آنهاست. كودكان در این سن بسرعت در حال رشد هستند و نیاز به جنبش و ورزش دارند. به یاد داشته باشید كه كودك شما عمدتا از طریق نمونه و تقلید می‌آموزد.

بعلاوه، نظم و تكرار حاصل از كارهای روزمره عناصر اساسی در دنیای سالم كودك خردسال هستند و سبب ایجاد حس امنیت و اعتماد می‌شوند. فرزند شما اطلاعات را بدون هرگونه تغییری می‌گیرد و به همین دلیل باید به چگونگی محیط زندگی او و وقایعی كه برای او رخ می‌دهد دقت كنید.

لازم است تعادلی بین تحریك حواس كودك و محافظت از آنها برقرار كنید. تاثیر یك محرك مصنوعی مثل تلویزیون و فیلم‌ها بر ذهن كودك كاملا با تاثیر صدا، توجه و مراقبت شما فرق دارد. باید درك كنید كه هر چیزی در زندگی كودك شما چنان عمیق جذب ذهن او می‌شود كه ممكن است پس از تغییر شكل یافتن مجددا در بازی‌های خلاق او تجلی كند. بنابراین بازی خلاق برای كودك حكم غذا و آب را دارد و لازم است با اختصاص وقت و فراهم كردن لوازم مناسب برای این نوع بازی‌ها، كاری كنید كه كودكتان بتواند با تقلید هر آنچه كه برایش رخ می‌دهد از طریق بازی كردن، راه خود را در زندگی روزمره پیدا كند. شكوفا كردن جوشش طبیعی تخیل و خلاقیت، یكی از بزرگ‌ترین هدیه‌هایی است كه می‌‌توانید به كودكتان بدهید. پس بكوشید پدر خوبی برای دلبندتان باشید.



سه شنبه 1 بهمن 1392برچسب:, :: 16:43 ::  نويسنده : رضااشرفی آق گنبد

 

آيا هرگز نگران لوس شدن كودكتان شده ايد؟ مثلا آيا زمانى كه او را مكرراً مى بوس ید از ذهن شما نمی گذرد که نکند او لوس و بغلی شود؟آ يا هر زمان كه طفل شما گريه كردو به هر دلیل به ویژه این که اعصاب شما را به هم می ریزد فوراً به سمت او مى رويد نگران اين موضوع شده ايد؟ باید بدانید کودک تا حدود یک سالگی فاقد هر نوع ثبت در حافظه است و کارهای او غریزی است . اگر گریه می کند دترد به شما خبر از ناراحتی خود می دهد . در کودکان باهوش ممکن است این زمان برای ثبت خاطره در حافظه کمی زودتراتفاق افتد .در اروپا معمولا می گویند پس از شیر دادن به بچه به گریه او توجه نکنید حداکثر پس از 15 دقیقه خسته شده و می خوابد .

البته رها کردن کودک و گریه او به طور مداوم در روحیه او اثر خوب ندارد
وقتى كودك يك سالگى را پشت سر مى گذارد، كم كم خود را يك شخص كوچك با خواسته هاى مخصوص به خود مى بيند و حال زمانى است كه مادر كمى سخت گير شود. البته اگر نمى خواهد كودكش بعداً لوس و ننر شود. دكتر پت اسپانگين مى گويد: «ثبات گفتارى و رفتارى مادر در اين سن براى كودك بسيار مهم است.» حال بايد ديد چگونه مى شود فهميد چه رفتارى نشانگر مهر و محبت والدين بوده و چه رفتارى باعث لوس شدن او مى شود. در اينجا آمده است كه چگونه مى توان حد و مرز اين دو را تعيين كرد.
از بدو تولد تا شش ماهگى
۱- گريه كردن
خيالتان راحت باشد. كودك در اين سن حتى نمى داند شخصى جداى از شماست. ماكسين فارلى، ۲۷ ساله از لندن كه مادر ايوده ماه است مى گويد: «مادرم به من مى گويد با هر بار گريه كودكم كه به سوى او مى روم در واقع چوبى را براى پشت خودم به وجود مى آورم. به نظر او هر بار كه من براى آرام كردن او مى روم او را لوس و پرتوقع بار مى آورم.» اما وقتى كودك شما گريه مى كند نمى خواهد شما را كنترل كرده و يا خسته كند. او فقط از چيزى ناراحت است و گريه كردن تنها روشى است كه او مى تواند به توسط آن شما را خبر كند. پاسخ به گريه او، خواه از گرسنگى باشد يا از جاى خيس و يا آغوش شما را بخواهد باعث مى شود او احساس امنيت كند. اگر او را با گريه اش تنها گذاشته و به آن اعتنا نكنيم در واقع او بدخلق و يا به اصطلاح عاميانه تر نق نقو مى شود.
۲- گرسنگى
پيشترها مادران برنامه سختى براى غذاى كودكشان داشتند. مثلاً هر چهار ساعت يك بار به او شير مى دادند نه زودتر. امروزه متخصصان مى گويند نبايد اينگونه باشد. دادن شير به او هر گاه كه مى خواهد او را لوس نمى كند فكر نكنيد با اين كار براى بعدها مشكل تراشى مى كنيد. بلكه بايد گفت به نيازهاى او پاسخ مى دهيد.در مقع شیر دادن باید به تغذیه مادر توجه کرد برخی از غذاهای مادر سبب نفخ و دل درد کودک است/
۳- بوسيدن و در آغوش گرفتن
بعضى اوقات به عنوان يك مادر تازه كار احساس مى كنيد نبايد زياد نوزاد را بغل كنيد چون ممكن است اصطلاحاً بغلى شود. اما محققان مى گويند تماس فيزيكى با كودك مانند در آغوش گرفتن و يا حمل كردن او جداى از لوس كردن باعث مى شود كه او احساس آرامش و امنيت كند. اين بدان معناست كه بعداً او بيشتر مى خواهد در جاى خود بوده و با لوازم بازى خود بازى كند.
شش تا دوازده ماهگى
در اين زمان كودك شما هنوز به بوسه ها و اظهار محبتتان نياز دارد اما او همچنين شروع به مطابقت خود با ديگر اعضاى خانواده نيز مى كند. اكنون به وجود آوردن يك برنامه روزانه و اعمال برخى محدوديت ها مى تواند از بروز مشكلات رفتارى در آينده جلوگيرى كند.
۱- وابستگى كودك: كودك در حدود نه ماهگى بسيار به مادر وابسته مى شود و اين به اين دليل است كه او فهميده كه شما شخصى جداى از او هستيد و مى ترسد وقتى او را ترك مى كنيد ديگر بازنگرديد. بهترين راه براى رفع بهانه هاى كودك در آغوش گرفتن و بذل توجه فراوان به او است.وقتى به او اجازه مى دهيد اينگونه به شما وابسته باشد اين بدان معنا نيست كه او را لوس مى كنيد بلكه بنا به گفته دكتر اسپانگين، برعكس مى باشد: شواهدى وجود دارد مبنى بر اينكه كودكانى كه والدينى خونگرم و صميمى داشته و با آنان در اين سن تماس فيزيكى زيادى برقرار مى كنند بعدها احساس امنيت و اعتماد به نفس بيشترى دارند.
۲- ايجاد برنامه روزانه براى كودك: ايجاد يك برنامه ثابت روزانه براى كودك در اين سن عقيده خوبى است. او را وادار كنيد كه براى خوردن غذا، خوابيدن و بازى وقت هاى خاصى داشته باشد. همچنين با اين كار به او مى فهمانيد كه اين شما هستيد كه او را هدايت مى كنيد.
دوازده ماهگى و بالاتر
وقتى كودك شما يك سالگى را پشت سر گذاشته و خود را مى شناسد ممكن است در اثر برخى رفتارها از سوى شما لوس شود.
۱- بدخلقى و يكدنگى كودك
گرين پالمر، ۳۳ ساله، مادر جيك پاتر دوماهه مى گويد: «اولين بارى كه پسرم شروع به بدخلقى كرد وقتى بود كه مى خواستم او را از پارك ببرم. وقتى با بدخلقى او مواجه شدم دوباره به پارك بازگشتم اما مسأله وقتى بدتر شد كه دوباره خواستم با او از پارك به خانه بازگردم. من اغلب به او اجازه مى دهم اگر مى خواهد بار ديگر حرفش را به كرسى بنشاند. اما بدخلقى او بدتر مى شود. يك قانون طلايى در والدين اين است كه هرگز در مقابل بدخلقى كودك تسليم نشويد. چرا كه او به سرعت مى آموزد كه چگونه به هر آنچه مى خواهد دست يابد. به گفته دكتراسپانگين اگر كودك شما بياموزد كه با ايجاد چنين صحنه اى به خواسته خود مى رسد، وقتى كه او بزرگتر شود هم شما و هم او به مشكل برخواهيد خورد. تسليم نشويد. با اين كار،كودك شما مى فهمد كه با داد و قال به جايى نمى رسد و به مرور منطقى تر با مسائل برخورد مى كند.
۲- كمك به كودك
وقتى در زندگى سرتان بسيار شلوغ است ممكن است براى راحت كردن خودتان كارهاى كودكتان را اعم از گذاشتن قاشق غذا به دهان او تا پوشاندن كفشش انجام بدهيد. اما بيشتر كودكان دوست دارند خودشان اين كارها را انجام دهند و اگر زمان كوتاهى را براى آموختن اين كارها صرف كنيد بعداً زمان كار بيشترى خواهيد داشت.
۳- هديه دادن به كودك
هديه دادن مكرر به كودك او را لوس نمى كند اما اين كار به او مى آموزد براى آنها ارزشى قائل نشود. چيزى كه باعث لوس شدن او مى شود، دادن هديه به او براى ترك يك عمل بد است رشوه دادن فقط رفتار بد او را تقويت مى كند. او در آغاز مى خواهد اما دفعه بعد براى آن داد وقال براه مى اندازد!

 

 

 

وابستگى كودك در 9 ماهگی :

 كودك در حدود نه ماهگى بسيار به مادر وابسته مى شود و اين به اين دليل است كه او فهميده كه شما شخصى جداى از او هستيد و مى ترسد وقتى او را ترك مى كنيد ديگر بازنگرديد. بهترين راه براى رفع بهانه هاى كودك در آغوش گرفتن و بذل توجه فراوان به او است.وقتى به او اجازه مى دهيد اينگونه به شما وابسته باشد اين بدان معنا نيست كه او را لوس مى كنيد بلكه بنا به گفته دكتر اسپانگين، برعكس مى باشد: شواهدى وجود دارد مبنى بر اينكه كودكانى كه والدينى خونگرم و صميمى داشته و با آنان در اين سن تماس فيزيكى زيادى برقرار مى كنند بعدها احساس امنيت و اعتماد به نفس بيشترى دارند.



سه شنبه 1 بهمن 1392برچسب:, :: 16:37 ::  نويسنده : رضااشرفی آق گنبد

 

 

 

بچه‌ها هم مثل بزرگ‌ترها بیشتر به کارها و رفتارهای ما توجه نشان می‌دهند تا آنچه بر زبان‌مان جاری می‌شود. هر چند بیان جمله «دوستت دارم» همیشه خوب و دلگرم‌کننده و البته قابل تاکید است اما راه‌های دیگر و عملی‌تری هم برای اثبات این «عشق» به بچه‌ها وجود دارد؛ راه‌هایی که دل‌ آنها را از محبت شما پر می‌‌کند، گرم‌شان می‌کند و حتی جای خالی شما را که احیانا مدت زیادی دور از آنها هستید، پر می‌کند...

 راه‌هایی را که در ادامه می‌آید، بخوانید:

روزانه ساعت‌های کوتاهی را برای بازی به بچه‌های‌تان و کاملا به شیوه خودشان اختصاص دهید.

فرزندتان را در آغوش بگیرید و به تماشای برنامه‌ای که او دوست دارد بنشینید.

او را به شیوه اسکیموها ببوسید: بینی‌تان را به بینی فرزندتان بزنید.

روزانه ساعات کوتاهی را با او به صحبت بنشینید. مثلا ساعتی قبل از خواب و در مورد زندگی فرزندتان، البته بدون قضاوت صحبت کنید.

در ظاهر فرزندتان چیزی برای تعریف کردن پیدا کنید.

از شعرهایی که کودک‌تان می‌خواند تعریف کنید.

یکی از کارهای کوچکی که فرزندتان باید انجام دهد برای او انجام دهید.

موهایش را نوازش کنید.

یک نوشته دلگرم‌کننده کنار غذای فرزندتان بگذارید، مخصوصا اگر موقع غذا خوردن در کنارش نیستید.

غذایی را که دوست دارد با هم درست کنید.

در راه رساندن فرزندتان به مدرسه به جای گوش کردن به رادیوی ماشین و اخبار و... با هم صحبت کنید.

با هم قدم بزنید اما با آهنگ قدم‌های فرزندتان و دست او را نکشید!

با هم مطلب خنده‌دار بخوانید. و با احساساتش همراه شوید  و مثل او بخندید.

 

با هم پازل درست کنید.

برای فرزندتان پیام‌هایی با ابراز دوستی و محبت  روی در یخچال‌تان بگذارید.

پیامی دلگرم‌کننده و کوتاه روی آینه اتاق فرزندتان بچسبانید، مخصوصا وقتی که او خواب است.

بازی‌های کامپیوتری که هم شما و هم فرزندتان دوست دارید را پیدا کنید و با هم مسابقه بدهید.

اصطلاحات یا ژست‌هایی با فرزندتان ابداع کنید که فقط شما و او معنی‌اش را می‌دانید.

با فرزندتان گاهی برای تفریح بیرون بروید. توجه کنید: فقط شما و او.

کتاب‌هایی درباره عشق‌های بین اعضای خانواده برای او بخوانید. مطالبی که می تواند به فرزندان داشتن روابط گرم و صمیمی را با پدر و ماذر و خواهر و برادر آموزش دهد.

با هم بازی جمله‌سازی محبت‌آمیز انجام دهید. چگونه؟ شما یک جمله خوب درباره او، بنویسید و از او بخواهید یک جمله درباره شما بنویسد.

 نوار ضبطی از صدای‌تان که عشق‌تان به فرزندتان را نشان می‌دهد آماده کنید و آن را بالای تخت او بگذارید. باز هم این مورد در مورد پدر و مادرهایی که زمان زیادی در خانه نیستند، جواب می‌دهد.

اصطلاحات یا ژست‌هایی با فرزندتان ابداع کنید که فقط شما و او معنی‌اش را می‌دانید.

روزانه ساعات کوتاهی را با او به صحبت بنشینید. مثلا ساعتی قبل از خواب و در مورد زندگی فرزندتان، البته بدون قضاوت صحبت کنید. اگر فرزندتان دوست نداشت در این مورد بحث کند به او بگویید «سه اتفاقی که امروز برایت افتاد را به من بگو» و اگر جواب داد شما هم سه اتفاقی که در روز برایتان افتاده است را برای او تعریف کنید، حتی شما می‌توانید شروع کننده باشید.

در مورد بچه‌هایی که بغل کردن را دوست ندارند،  شاید بدشان نیاید از اینکه روی پای‌تان بنشینند و آنها را از پشت در بغل‌تان بگیرید، مخصوصا زمان‌هایی که مشغول تماشای تلویزیون هستند،



 

 تمامی والدین خواستار تربیت فرزندانی خوب و مودب هستند، به گونه ای كه هم در زندگی خانوادگی براحتی با اطرافیان ارتباط برقرار كنند و هم در اجتماع افرادی محترم باشند؛ در غیر این صورت اگر فرزندتان بی ادب است مطمئن باشید هیچ کس دوست ندارد با او همکلام شود، فرزند بی ادب به یک بزرگسال بی ادب تبدیل خواهد شد. بزرگسالانی که مؤدب نیستند با شغل شان، همسرشان و دوستان شان مشکلات فراوانی خواهند داشت. پس با پرورش کودکی مؤدب به ایجاد جامعه ای مؤدب یاری نمایید.

 اما رسیدن به این منظور مستلزم شروع رفتارهای مناسب از سنین پایین و استمرار آن با نكات مناسب است كه این موارد توضیح داده می شود.

    نخستین گام برای پرورش کودکی مودب و محترم، این است که کودک شما بیاموزد که برای خود ارزش قایل شود. وقتی او می پذیرد مهم است، درک می كند كه اعمال و رفتارش بر دیگران تاثیر دارد. در غیر این صورت او می پندارد وقتی خودش باارزش نیست، پس رفتار خوب یا بدش نیز تاثیری ندارد و مهم نیست. بدین ترتیب مسوولیت رفتارش را نیز نمی پذیرد و در نتیجه به خود اجازه می دهد با هر کس هر رفتاری را که دوست دارد انجام دهد و یا هر سخن و مطلبی را که در ذهن داشته و از این طرف و آن طرف آموخته است بر زبان آورد.

 نخستین گام برای پرورش کودکی مودب و محترم، این است که کودک شما بیاموزد که برای خود ارزش قایل شود.

البته در مورد كودک، رفتارهای اشتباه در برخی شرایط امری عادی است؛ اما با قرار دادن برخی محدودیت ها یاد می گیرند رفتار خود را كنترل كنند؛ البته نیاز به تنبیه شدید هنگام گذشتن از این مرزها نیاز نیست. باید قوانین روشنی وجود داشته باشد كه عمل نكردن به آن عواقبی را در پی داشته باشد. برای مثال محرومیت از تماشای تلویزیون یا نرفتن به پارك و زمین بازی می تواند عواقب این قانون شكنی محسوب شود.

چند توصیه زیر به شما کمک می‌کند در تربیت کودک خود تاثیرگذارتر و موفق‌تر باشید.

1. مؤدب بودن را در منزلتان تمرین کنید.

مؤدب بودن را به جای تذکر و تصحیح رفتار کودکتان با مثال زدن به او یاد دهید. کودکان آنچه را می بینند و می شنوند الگو خود می کنند. اگر اعضای خانواده نسبت به هم مؤدب باشند آموزش مؤدب بودن به کودکان آسانتر و ممکن تر می گردد. در این صورت آنها می آموزند که مؤدب بودن در واقع شکلی از احترام گذاشتن به دیگران است. این وظیفه شماست که به کودکانتان بیاموزید چرا احترام گذاشتن به دیگران این قدر در زندگی مهم است.

2. با کودکتان مؤدبانه رفتار کنید.

اگر کودکتان برای کاری به شما کمک می کند حتماً به او "متشکرم"، "دستت درد نکند" بگوئید اگر از کودکتان می خواهید در انجام کاری به شما کمک کند از واژه ی "لطفاً" در ابتدای جملات تان استفاده کنید. استفاده از واژه های "متشکرم" و "لطفاً" را از سنین کودکی به فرزندتان بیاموزید و به این طریق روش درست صحبت کردن را به آنها بیاموزید.

اگر اعضای خانواده نسبت به هم مؤدب باشند آموزش مؤدب بودن به کودکان آسانتر و ممکن تر می گردد

3. روش پاسخگویی به تلفن را به کودکتان بیاموزید.

به او یاد دهید پشت تلفن با بقیه چطور صحبت کند، چگونه پیغام بگیرد و چگونه خداحافظی کند و تلفن را قطع نماید. به او بیاموزید که با صدای بلند صحبت کردن یا تلفن زدن هنگامی که دیگران مشغول صحبت کردن تماشای فیلم و تلویزیون و یا استراحت کردن هستند کاری نادرست است.

4. کمک کردن به دیگران را به فرزندتان آموزش دهید.

باز کردن یا باز نگاه داشتن در برای دیگران، برچیدن چیزهای شخصی که بر روی زمین افتاده است و یا فرستادن پیام های کوتاه تشکرآمیز نمونه های خوب و قابل اجرایی از احترام گذاشتن به دیگران است که می توانید آنها را به کودکتان بیاموزید.

5. از دیگر اعضای خانواده کمک بگیرید.

والدین باید در خصوص نحوه رفتار با کودک با یکدیگر به گفتگو و تبادل نظر بپردازند و به یک موضع واحد برسند. هر یک از والدین به تنهایی قادر به انجام کار نخواهند بود. در خصوص این که آموزش کدام رفتار یا گفتار  ارجح تر است به توافق برسید تا کودک دچار دوگانگی و بلاتکلیفی نشود.

6. صبور باشید.

بچه ها نمی توانند بطور کامل و صحیح تمام روش های آموزش داده شده را به خاطر بیاورند و گاهی برخلاف روند همیشگی و مورد انتظار والدین کاری را با ظاهری نه چندان مؤدبانه انجام می دهند. در این گونه موارد به جای آشفتگی، پرخاشگری و یا تهدید و کتک کاری سعی کنید با ملایمت رفتار مورد نظر و آنچه را که فراموش کرده یا نادیده گرفته است به او گوشزد و یادآوری کنید.

7. تشویق را فراموش نکنید.

 هرگاه فرزند شما از خود رفتاری مؤدبانه بروز می دهد مثلاً به شخصی که می بیند سلام می کند، بخاطر غذایی که برایش تهیه کرده اید تشکر می کند و یا به دوستان خود احترام می گذارد با دادن هدایایی مناسب او را مورد تشویق قرار دهید. این موضوع حتی می تواند در بهبود رفتار نوجوانان هم مؤثر باشد.

8. و نکته آخر اینکه...

 وقتی کودکان شروع به بدزبانی، تمسخر، پرخاش،‌ استفاده از کلمات نامطلوب و گاه فحش دادن می ‌کنند، ما متوجه قدرت کودک در تقلید کلمات خوب و بد خودمان و اطرافیان می ‌شویم...

بدزبانی، بدرفتاری و بی ادبی و ... تنها از راه آموختن و مواجه شدن با آن به وجود می‌آید بنابراین باید موقعیت‌هایی را که طی آن ممکن است کودک این کلمات نامطلوب را بشنود، محدود کنید یعنی مواظب برنامه‌های تلویزیونی که کودک می ‌بیند، دوستانی که با آنها رفت و آمد دارید و طرز صحبت خود باشید تا بتوانید این کلمات و یا رفتارهای ناشایست را از مجموعه لغات و افعالی که کودک به کار می ‌برد حذف کنید.



سه شنبه 1 بهمن 1392برچسب:, :: 16:30 ::  نويسنده : رضااشرفی آق گنبد
ابراز مخالفت با کودکان راه و رسم ويژه اي داردكه عدم شناختش ممكن است نتيجه نامطلوبي در بر داشته باشد. بعضي وقت‌ها والدين آن‌قدر نسبت به فرزندشان حالت محافظه‌كارانه به خود مي‌گيرند كه در جواب هر پرسشي و براي هر تصميمي جواب نه مي‌دهند: مي‌توانم اين وسيله را بخرم؟ نه! مي‌شود امشب خانه دوستم بمانم؟ نه! مي‌توانم يك شب دوستم را دعوت كنم اينجا بماند؟ نه! اما اگر دوست داريد مواظب فرزندتان باشيد، هنر اين نيست كه دائم در جواب خواسته‌هاي او نه بگوييد، بلكه درست اين است كه مخالفت‌تان را براي موارد بزرگ و مهم نگه داريد، زماني كه واقعا فرزندتان در خطر است يا انجام كاري واقعا غلط است. لازم نيست <نه> حتما كلمه بدي باشد. برعكس مي‌تواند واژه بسيار خوبي باشد، نكته مهم اين است كه گفتن <نه> را براي مواقع مهم بگذاريد. وقتي واژه‌اي مدام به كار رود اثرش را از دست مي‌دهد. و حالا دو تا پيشنهاد برايتان داريم. (از زبان کودک) اول: براي بله گفتن دنبال فرصت بگرديد . معمولا مخالفت با يك وضعيت كار ساده‌اي است. کودک شما احتياج دارد شما فرصت بله گفتن را فراهم كنيد. ممكن است اين موافقت در مورد چيزي باشد كه پيش از اين هميشه با آن مخالف بوده‌ايد. اما اول از خودتان سه سوال مهم بپرسيد: 1 -آيا اين بار واقعا مهم است كه نه بگويم؟ 2 -اگر موافقت كنم، آيا فرزندم را به خطر خواهم انداخت؟ 3- اگر مخالفت كنم آيا دليل خوبي براي اين مخالفتم خواهم داشت؟ دوم: فكر كنيد و بعد مخالفت‌تان را توجيه كنيد مي‌دانم كه والدين مجبور نيستند علت مخالفتشان را توضيح بدهند. اما آيا واقعا اين كار بدي است كه علت مخالفت‌تان را براي ما روشن كنيد؟ براي اين كار اول فكر كنيد و بعد جواب بدهيد. باور كنيد اگر بگوييد: <براي توضيح مخالفتم به وقت احتياج دارم> يا <بايد فكر كنم و بعد جوابت را بدهم> نه از احترام شما كم مي‌شود و نه ما فكر مي‌كنيم شما والدين ضعيفي هستيد. حتي با وجود توضيح شما ممكن است ما دليلمان را نفهميم يا با آن موافق نباشيم. حتي ممكن است اين قدر سر قضيه بحث كنيم كه شما تهديدمان كنيد كه اجازه نخواهيد داد ما از خانه بيرون برويم. اما با همه اين‌ها باز هم خوشحاليم از اينكه اول فكر كرديد و بعد جوابمان را داديد. لازم نيست <نه> حتما كلمه بدي باشد. برعكس مي‌تواند واژه بسيار خوبي باشد، نكته مهم اين است كه گفتن <نه> را براي مواقع مهم بگذاريد. وقتي واژه‌اي مدام به كار رود اثرش را از دست مي‌دهد. تنها چيزي كه از شما مي‌خواهيم اين است كه از اين واژه، منطقي استفاده كنيد. شيوه تربيتي مقتدرانه و نه ديکتاتوري روشي است که پدر و مادر در تربيت فرزند خود ضمن دارا بودن اقتدار و قدرت و قاطعيت در بسياري از مسائل نيز نياز کودک را درک مي کنند و با او هماهنگ هستند . اين شيوه اعتماد به نفس کودک را بالا مي بردبه اين دليل که کودک درک مي کند که والدين علاوه بر قاطعيتي که دارند و به صلاح او عمل ميکنند زماني را براي ارزش و بها دادن به او در نظر مي گيرند. اين نوع از پدران و مادران معمولا براي موافقت و مخالفت هاي خود دليل و استدلال دارند و براي هر گونه تصميم گيري استدلالي قوي را دارا هستند و به خاطر خواسته هاي خود در مورد مسئله اي تصميم نمي گيرند.

سه شنبه 1 بهمن 1392برچسب:, :: 16:17 ::  نويسنده : رضااشرفی آق گنبد
 

 

 

آنچه تازه مادران باید بدانند

  

 

پس از 9 ماه انتظار و پشت سر گذاشتن دردسرهای بارداری و پس از زایمان و سختی‌های آن، فکر می‌کنید می‌توانید یک نفس راحت بکشید؟ شاید خیلی‌ها به شما بگویند که نه و این تازه شروع دردسرهای دیگراست اما این طور نیست. نگهداری از نوزاد، اگر برخی اصول کلی را در ذهن داشته باشید، آن قدر‌ها هم کار سختی نیست.

برای نگهداری بهتر از یک نوزاد باید ابتدا در مورد نیازهای او اطلاعات به دست بیاورید. تجربیات یک بزرگ‌تر، دوست یا حتی یک مربی که خود سابقه نگهداری از نوزاد را داشته است در این مواقع خیلی به کار می‌آید. در روزهای اول بهتر است یک همراه داشته باشید، این همراه حتی اگر یک نوجوان بی‌تجربه هم باشد می‌تواند بسیار به شما کمک کند.

نگه داشتن نوزاد

اولین و مهم‌ترین اصل در مراقبت از نوزاد، روش صحیح نگه داشتن او است. تا زمانی که نوزاد قدرت کنترل سر و گردن خود را به دست نیاورده است باید با دقت تمام مراقب سر و گردن او بود. حمایت مناسب از سر موقع در آغوش گرفتن و یا به طور عمودی نگه داشتن کودک یک اصل مهم است.

به هیچ وجه کودک را تکان ندهید و یا نلرزانید. بعضی از والدین اغلب موقع بازی کردن یا موقع ناراحتی او،‌ نوزاد را تکان می‌دهند. این مساله می‌تواند عوارض وحشتناکی مانند خون‌ریزی مغزی را هم به دنبال داشته باشد. موقع حمل کودک در سبد نوزاد، گهواره یا صندلی مخصوص او مطمئن شوید که نوزاد به خوبی در جای خود قرار گرفته و محکم شده است و احتمال لغزیدن یا افتادن وجود ندارد.

غذا دادن به نوزاد

تفاوتی نمی‌کند که نوزاد شما از شیر مادر استفاده می‌کند یا شیر خشک؛ در هر دو صورت شما باید روزانه چند بار به او غذا بدهید. توصیه می‌شود که شیر دادن به نوزاد فقط به درخواست او انجام شود.

گریه کردن نوزاد موقع گرسنگی بهترین علامت برای زمان شیر دادن به اوست اما بعضی نوزادها هم به جای گریه کردن از علایم دیگری استفاده می‌کنند، کارهایی مانند مکیدن انگشت، بردن دست به دهان یا ایجاد صدای مکیدن، می‌تواند از علایم گرسنگی باشد.

یک نوزاد به طور معمول هر دو تا سه ساعت به شیر احتیاج دارد. اگر به او شیر مادر می‌دهید اجازه بدهید هر بار تغذیه از پستان مادر، ‌10 تا 15 دقیقه طول بکشد.

در صورت استفاده از شیر خشک باید در هر وعده 60 تا 90 میلی لیتر فرمولا (شیر خشک و آب جوشیده) تهیه کنید.

برای اطمینان از تغذیه مناسب بعضی از نوزادان را باید هر چند ساعت بیدار کرد اما اگر این مساله در مورد نوزاد شما زیاد اتفاق می‌افتد یا او علاقه زیادی به غذا خوردن یا مکیدن ندارد با پزشک تماس بگیرید.

در مورد نوزادانی که از شیر مادر استفاده می‌کنند تشخیص اینکه کودک به اندازه کافی شیر می‌خورد یا نه کمی سخت‌تر از تغذیه با شیر خشک است. این نوزادان اگر در روز شش بار خود را خیس می‌کنند، چند نوبت مدفوع دفع می‌کنند، راحت می‌خوابند و به طور طبیعی وزن می‌گیرند به این معنی است که تغذیه مناسبی دارند.

آروغ زدن

نوزادان اغلب موقع شیر خوردن مقداری هوا هم می‌بلعند که موجب می‌شود بعدا نفخ کنند و به همین دلیل گریه می‌کنند. برای جلوگیری از نفخ نوزاد باید به طور مرتب او را وادار به آروغ زدن کنید.

در مورد نوزادانی که زیاد نفخ می‌کنند پس از 30 میلی لیتر شیر خشک یا 5 دقیقه شیر خوردن از مادر باید کودک چند دقیقه برای آروغ زدن تحریک شود.

برای آروغ زدن کودک روش‌های زیر را به کار ببرید:

کودک را در آغوش بگیرید و سرش را روی شانه‌تان قرار دهید. مراقب سر کودک باشید و با دست دیگر آرام روی پشتش بزنید.

بنشینید و کودک را روی پاهایتان بگذارید. با یک دست سینه و سر نوزاد را نگه دارید و با دست دیگر به آرامی به پشتش ضربه بزنید اگر نوزاد را روی پای خود می‌خوابانید باید توجه داشته باشید که صورت نوزاد به سمت پایین باشد و سر کودک باید بالاتر از سینه‌اش باشد.

اگر با این روش‌ها نوزاد آروغ نزد، حالتش را عوض کنید و پیش از غذا دادن دوباره، ‌در وضعیت دیگری چند دقیقه تحریکش کنید. همیشه پس از تمام شدن زمان شیر خوردن نوزاد را وادار به آروغ زدن کنید و حداقل 10 تا 15 دقیقه او را به صورت عمودی نگه دارید تا بالا نیاورد.

پوشک کردن بچه

پیش از بچه دار شدن، این نکته را به یاد داشته باشید که نوزاد در روز حداقل 10 بار نیاز به عوض کردن پوشک پیدا می‌کند و این یعنی 70 بار در هفته.

پیش از عوض کردن پوشک اطمینان پیدا کنید که تمام لوازم مورد نیاز در دسترستان است و لازم نیست تا برای تهیه چیزی نوزاد را تنها بگذارید.

پوشک تمیز، روغن یا پودر بچه،‌ یک ظرف آب گرم برای شست شوی بچه، یک حوله تمیز و ظرف زباله حداقل لوازم مورد نیاز تعویض پوشک است.

پس از هر بار کار کردن شکم یا خیس شدن پوشک باید آن را تعویض کرد. نوزاد را به پشت بخوابانید و پوشک کثیف را جدا کنید. با استفاده از آب ولرم و حوله تمیز، به‌ آرامی نوزاد را تمیز کنید. وقتی که پوشک یک نوزاد پسر را تعویض می‌کنید، مراقب باشید چون تماس پوست لخت او با هوای سرد ممکن است موجب ادرار کردن نوزاد شود. موقع تمیز کردن نوزاد دختر دقت کنید حوله را از جلو به عقب بکشید تا مانع به وجود آمدن عفونت ادراری شوید.

برای جلوگیری از به وجود آمدن راش یا کهیر ناشی از پوشک هم باید حتما از روغن یا پودر بچه استفاده کنید.

سوختگی پوشک یا کهیر ناشی از آن اغلب یک تورم قرمز رنگ و دردناک است که ظرف چند روز و پس از شستن با آب گرم و چرب کردن پوست و مدتی استفاده نکردن از پوشک از بین می‌رود اما برای جلوگیری از بوجود آمدن آن می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

پوشک بچه را مرتب تعویض کنید و نگذارید پوشک کثیف زیاد دور بدن نوزاد باقی بماند.

پس از عوض کردن پوشک با یک صابون لطیف و آب ولرم نوزاد را بشویید و یا یک حوله نرم پاک کنید و کرم بچه بزنید.

اگر از پارچه‌های نرم به عنوان کهنه بچه استفاده می‌کنید برای استفاده مجدد آنها را با مواد پاک کننده ضد حساسیت و بدون رنگ بشویید.

در روز مدتی نوزاد را بدون پوشک رها کنید تا پوست تنفس طبیعی داشته باشد. اگر سوختگی پوشک پس از سه روز مراقبت خوب نشد و یا بدتر شد حتما با پزشک تماس بگیرید.

خوابیدن نوزاد

اگر اولین بارتان است که بچه‌دار می‌شوید شاید روزهای اول تعجب کنید که نوزادتان روزی 16 ساعت می‌خوابد. نوزادان اغلب هر سه تا چهار ساعت یک بار می‌خوابند و شب و روز زیاد برایشان فرقی نمی‌کند. در سه ماه اول زندگی آنها در شب حداقل شش تا هشت ساعت می‌خوابند اما در این مدت حداقل یک بار برای شیر خوردن بیدار می‌شوند. به تدریج نوزادان با بالا رفتن سن عادات خواب خاص خود را پیدا می‌کنند. به همین دلیل تا زمانی که وزن طبیعی دارند و سالم به نظر می‌رسند، نباید زیاد نگران زمان خواب یا بیدارشدن آنها بود.

به یاد داشته باشید موقع خواب حتما کودک را به پشت بخوابانید تا جلوی نشانگان مرگ ناگهانی نوزاد که اغلب موقع خواب به وجود می‌آید،‌ گرفته شود. از رخت خواب‌های شل و گشاد که احتمال خفه کردن نوزاد  و گرفتن راه تنفس او را دارد استفاده نکنید. نوزاد را روی بالش نخوابانید و موقع خواب در صورت داشتن حیوانات خانگی آنها را از نوزاد دور کنید. دقت کنید که هر شب وضعیت سر کودک را تغییر دهید (یک شب روی سمت چپ و یک شب روی سمت راست) تا جلوی تخت شدن یک سمت سر گرفته شود. تهویه محل خواب نوزاد باید طبیعی باشد. هیچ وقت نوزاد را حتی اگر خواب است تنها نگذارید و حواستان به او باشد.

 

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ



درباره وبلاگ

به وبلاگ من خوش آمدید اینجانب رضا اشرفی دانشجوی کارشناسی رشته مهندسی فتاوری اطلاعات، متولد 1362 از روستای آق گنبد و در ارومیه سکونت دارم. این وبلاگ جهت اطلاع رسانی در حوزه های مختلف ایجاد شده است امیدورام با راهنمایی های خود، بنده حقیر را در هرچه بهتر کردن وبلاگ یاری فرمائید.
آخرین مطالب
پيوندها
ساعت کاسیو">ساعت کاسیو

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان علمی فرهنگی ورزشی و آدرس ashrafireza.com.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





نويسندگان